Euripides Bekos | composer

↓    

 Giorgos Leotsakos (music critic)

Critic's Point (2019)


"For this reason, the presentation of the young composer was preparing us... Bekos, the holder of impeccable synthetic craftsmanship and orchestration. Successive impressions: dense writing where percussion stands out, leading to celestial arches of sound colors, in elusive encounters of woodwinds with melodic percussion, in frequent rolls of orchestral drums, where despite the harmonic homogeneity and the taste of impeccable orchestral writing, we had the impression of insinuations of certain tonal centers."


Γιώργος Λεωτσάκος (μουσικοκριτικός)

"Γι' αὐτὸ ἄλλωστε προετοίμαζε ἡ «παρουσίαση> τοῦ νεοσσοῦ... Μπέκου, κατόχου ἄψογων συνθετικοῦ métier καὶ ἐνορχηστρώσεως. Διαδοχικὲς ἐντυπώσεις: πυκνὴ γραφὴ ὅπου ξεχωρίζουν τὰ κρουστὰ, ὁδηγεῖ σἐ οὐράνια τόξα ἠχοχρωμάτων, σὲ φευγαλέες συναντήσεις ξυλίνων μὲ μελῳδικὰ κρουστά, σὲ συχνοὺς ρολλισμοὺς τῶν τυμπάνων ὀρχήστρας, ὅπου παρὰ τὴν συνηχητικὴν ὁμοιογένεια καὶ τὸ γοῦστο μιᾶς ἀνεπίληπτης ὀρχηστρικῆς γραφῆς, εἴχαμε τὴν ἐντύπωση ὑπαινιγμῶν κάποιου-ων τονικοῦ-ῶν κέντρου-ων."



Philippe Forget (conductor)

 (2019)


"Clear sense of sonic nuances. The geography of the keyboard is interesting. There is a light disposition that seems to require a lot of fluidity and flexibility in playing, especially in the high ranges of the piano. There is a desire to use light and alternating sonic illuminations that serve the dramaturgy. The work unfolds with an almost Debussy-esque sensation, reminiscent of preludes. It could be presented as a diptych, as the second part appears independently more earthly and dance-like. In my estimation, [...], Enargite appears to be the most comprehensive work, both in its overall conception and its organic performance."


Philippe Forget (μαέστρος)

"Φανερή αίσθηση των ηχητικών αποχρώσεων. Ενδιαφέρουσα η γεωγραφία του κλαβιέ (πλήκτρων). Ελαφρά διάθεση, που φαίνεται να απαιτεί πολλή ρευστότητα και ελαστικότητα παιξίματος, ιδιαίτερα στις ψηλές περιοχές του πιάνου. Επιθυμία να χρησιμοποιηθεί το φως και η εναλλαγή ηχητικών φωτισμών που εξυπηρετούν την δραματουργία. Το έργο αναπτύσσεται με μια αίσθηση σχεδόν Ντεμπυσσυ-στική, θυμίζει αρκετά τα πρελούδια.Θα μπορούσε να παρουσιαστεί σαν ένα δίπτυχο, μια που το δεύτερο μέρος του παρουσιάζεται ανεξάρτητα πιο γήινο και χορευτικό.Κατά την εκτίμηση μου, [...], το Enargite δείχνει το πιο ολοκληρωμένο έργο, τόσο στη συνολική του σύλληψη του, όσο και στην οργανική του απόδοση."



Kyriakos P. Loukakos 

"AVGI" newspaper

[...] Interest in the eloquence of the conception, the orchestration, and, above all, the complex yet nonetheless concise depiction of the revolution that must characterize the reference to the Paligenesia. [...]"


Κυριάκος Π. Λουκάκος


Εφημερίδα "ΑΥΓΗ"


"[...] .Ενδιαφέρον για την ευφράδεια της σύλληψης, την ενορχήστρωση και, κυρίως, τη σύνθετη, αλλά μολαταύτα σφριγηλή αποτύπωση της επαναστατικότητας που οφείλει να χαρακτηρίζει την αναφορά στην Παλιγγενεσία. [...]"

Giannis Svolos 

"EfSyn" news paper

"The work of the thirty-year-old composer from Larissa exhibited a well-balanced economy of expressive dimensions, beautiful, radiant orchestration, as well as a cultivated sensibility for eclectic references to the romantic and post-romantic past. It managed to cultivate these references without, however, ending up as a mere compilation of allusions and borrowings. Marking the anniversary of '21, it approached it with a postmodern detachment, transcribing the dynamics of history (genesis, deconstruction-death, rebirth) into musical drama through an epic symphonic sound marked by recognizable 'Greek' elements."

Γιάννης Σβώλος

"Εφημερίδα των Συντακτών"


"Το έργο του τριαντάχρονου Λαρισαίου συνθέτη διέθετε καλή οικονομία εκφραστικών μεγεθών, ωραία, λαμπερή ενορχήστρωση καθώς επίσης καλλιεργημένο αισθητήριο εκλεκτικιστικών αναφορών στο ρομαντικό και μεταρομαντικό παρελθόν, δίχως, ωστόσο, να καταλήγει απλό συμπίλημα αναφορών και δανείων. Συνάντησε την επέτειο του '21 με μεταμοντέρνα αποστασιοποίηση, μεταγράφοντας τις δυναμικές της Ιστορίας (γένεση, αποδόμηση-θάνατος, παλιν-γένεση) σε μουσική δραματουργία μέσω ενός επικού συμφωνικού ήχου επινοηματοδοτημένου με θύλακες αναγνωρίσιμων «ελληνικών» στοιχείων."

© 2019 Euripides Bekos. All rights reserved.
Υλοποιήθηκε από τη Webnode
Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα!